Kin besleyecek kadar ileri götürmeyin duyguları, belli bir noktadan sonra salıverin gitsin uzay boşluğuna olanları.    İslamiyet`in de sevmediği kötü huylar arasındadır kin. Kötü ahlakın resmiyete dökülmüş vaziyetidir. Öfke ve kabullenememenin sürekli düşünülerek kalpte yer etmesidir. İnsan bu hayatın içinde birçok kez ciddi haksızlıklarla karşı karşıya kalabilir. Bu tür olaylarda öfkemiz bizi ele alır ve çoğu zaman öfkeyle hareket ederiz, öfkeyi bastıramayıp aksine beslediğimiz anlarda da içimizde yerleşir. İçimize yerleşen ve sürekli beslenen öfke zamanın hışmına uğrayarak kine dönüşür. Kin insanı eriten, yok eden ve ruhu mezarlaştıran bir duygudur. Güzel ahlakın ötesinde kendi canına ve çevresine zarar verir bu tür insanlar.    Oysa bağışlamak ne güzel huydur. Evet bazen olmuyor ama olanları kine dönüştürmek yerine evrenin çöplüğüne savurmak en güzeli. Ben genelde öyle yapıyorum. Kin tutmam, tutan kişilerden de kaçarım çünkü kendi duygularıyla kendine zarar veren insandan bana asla fayda gelmez. Uzak durun kin ve kin besleyenden lakin kin zehirdir kendisini zehirleyebilen seni öldürür...